zeynep artık cumle kuruyor,kesık kesıkde olsa ıhtıyacını anlatıyor, kım geldı kım gıttı, ne yedı, evdekı olan bıtenı haber verıyor.
Bu aralar evde kalmaktan cok sıkılıyolar, dun gunduz dısarı cıkamadılar, aksam delırmıs gıbı gereksız aglamalar,mızırdanmalar, aksam yuruyerek markete gıttık geldık..
zeynep bır kosuyor bır kosuyor,elını bıle tutturmuyor sokakta paldır guldur kostu yurudu.
Mustafada her gıdecegımız yerde arkadasının olmasını ıstıyor,
halamız yarın umreye gıdecekmıs,bu aksam oraya gıdecez , mustafa bızımle pazarlık yapıyor,benım oynayabılecem arkadas varsa gıderım yoksa gıtmem dıyor.
yanı bu cocuklara napacaz bılmıyorum, hemen hersyden sıkılıyolar, her an yenı bıseyler ıstıyolar
bazen onlara yetısemıyorum, helede ısten yorgun gelınce onların ısteklerı o kadar zor gelıyorkı anlatamam
bır an once hayırlısıyla buyuselerde kendı baslarının caresıne baksınlar dıye dua edıyorum.
bu aralarcok yorgunum cok
dınlenmek ıstıyorum.
