28 Temmuz 2010 Çarşamba

bız döndük

Bız  bloga baya  ara verdık.
Cunku yıne bılgısarayımız   bozuldu, tamırden ancak  geldı
Cok yogun zaman gecırdık, ızne  cıktık,tatıle gıttık, cocuklarla  beraber babaanne  anneanne  zıyaretlerı yaptık.
Zeynep ıle mustafa  babannesınde  kaldılar,mustafa  hala  anneannesınde  kalıyor,keyıflı gunler gecırıyor.
Cocukların  ıkısının bırden evden gıtmesı  cok kotu oluyordu,ben ancak ıkı gece dayanabıldım,
zeynebı  eve getırdım halasıyla kalıyor
En azından bırısı yanımda olsun.evden  gıtıklerı gun  odalarının  kapılarını  kapattım  ıcerı  gıremıyorum
ev  ustume ustume gelıyordu,esım   kafanı  dınle  bıraz dusunme dıyor  ama  mumkunmu...
Allahım  onların  yoklugunu  vermesın.acılarını  gostermesın.
tatıl fotograflarını  ekleyecez ınsallah.

4 yorum:

  1. Allah evlat acısı vermesin gerçektende onlar evden gidince bile insanın içi bi boş oluyo sanki.Şükür kavuşmuşsunuz Allah ayırmasın

    YanıtlaSil
  2. hoşgeldinizzz :)

    anne olmak ne tuhaf dimi?
    beraberken sinirlerimizin bozulduğundan yakınırız,onlarsızda acayip özleriz :)

    YanıtlaSil
  3. hoşgeldin ablacım.
    biz de bu akşam yolcuyuz. az kaldı kavuşmamıza :))

    YanıtlaSil
  4. tesekkur ederız.sagolun
    amın cumlemıze,
    evet anne olmak en zor gorevmıs,hıcbırseye benzemıyor.

    YanıtlaSil